"Motosiketle Her Cuma 1 Köy" şiarıyla düştüm yollara. 2022-2023 yıllarının yaz aylarında Darende'nin 25 köyünü ziyaret ettim. Malum büyükşehir yasasından sonra mahalle oldular. Fakat neyleyelim ki dilimize pelesenk oldu köy diyoruz. Daha sıcak, daha anlamlı geliyor nedense. Her köyde farklı bir izlenime farklı duygulara kapıldım. Yeri geldikçe hepsinden ayrı ayrı söz edeceğim. Ama nedense Akbaba'nın bende çok ayrı bir yeri var. Ayvalı yolu diye bildiğimiz 44.80 Hekimhan ilçe karayoluna revan oluyorsunuz. Hasan Gazi Türbesi'nin önünden geçerek tırmanmaya başlıyorsunuz bitmez rampaları. Epeyce yol aldıktan sonra Akpınar (Ağılyazı) köyüne merhaba diyorsunuz. Direksiyonu sağa kırıp devam ediyorsunuz. Karabacak Köyü karşılıyor sizi. Sıcak yaz aylarında oldukça güzel ve haz veren bir yolculuk aslında. Aynı gökkubbenin altında olduğumuz farklı köylerimizi, farklı insanlarımızı görüyoruz. Yollar pek iyi olmasa da asfalt. Yolculuk devam ediyor ve uzaklardan bir köy daha beliriveriyor nazarımıza. Geldik mi acaba? O köy Akbaba mı? Hayır. O köy Nurkuyusu. Bir köyümüzü daha görmüş oluyoruz. Yola devam. Derken yol artık stabilize olmaya başlıyor. Ve nihayet Akbaba levhasını görüyorsunuz. O ne manzara öyle? Zigzag kavramının sözlükteki karşılığı gibi. Kıvrımlı kıvrımlı yollardan geçerek tepeyi sonuna kadar iniyor ve sonra yine zigzaglı kıvrımlı yolları tırmanarak bir tepeye daha çıkıyorsunuz. Ve nihayet Akbaba Köyü'ndeyiz. Ve bir köy sakini. Soralım bakalım: "Dayı hayırlı cumalar, camiye nasıl gideriz, cami açık mı?" Hoca yok, daha doğrusu köyde pek kimse yok! Sessizliğinin sesinin en iyi duyulacağı yer Akbaba. Ne yazık ki "Kuş uçmaz kervan geçmez" sözünün karşılığı bir yer Akbaba. Köy hizmetlerinden emekli çok değerli bir büyüğüm Ayvalı-Tohma Çayı üzerine kurulan köprünün büyük zorluklarla Köy Hizmetleri Müdürlüğü'nce yapıldığını ve çok fazla harcama yapıldığını söyleyerek "Kaç kişi geçiyor sanki, o kadar büyük bir köprüye gerek yoktu, israf değil mi?" diye sordu. Fazlasıyla haklı. Yollar fazlasıyla kötü durumda. Yolların kötülüğü ve yokuşun dikliği nazara alındığı zaman her aracın gidemeyeceği bir yer Akbaba. "Gitmesek de gelmesek de o köy bizim köyümüz" edasında. Sessizliğin sesini dinlemekten huzur bulan bir insanım. Dolayısıyla ziyaretimden fazlasıyla hoşnut oldum. Fakat bu köyümüzün üzerindeki "terkedilmiş" havası da bir o kadar üzdü elbette. Umarım mahalli idarelerimiz akılcı ve doğru yatırımlarla en azından yolunu daha ulaşılabilir, kullanılabilir hale getirir.